پایگاه اطلاع رسانی کمیته امداد، شاید برخی از ما در اندیشه خود روستایی بودن و امکانات کم روستا را  عاملی در جهت عدم حرکت به سمت تولید و کارآفرینی بدانیم در حالی که جنسیت و مکان زندگی برای کارآفرین معنا ندارد،  فقط خلاقیت و جرات می خواهد که از خود اثری در این گیتی بر جای گذارد.

«زکیه خانی» یکی از بانوان کارآفرینی است که علی رغم سن پایین خود با جسارت، تمام قدم در مسیر کارافرینی و اشتغالزایی برای بانوان روستای خود پا گذاشته است و در این مسیر اگر چه سختی هایی مانند کمبود سرمایه و امکانات  را متحمل شده است اما همچنان چون رودی خروشان به کمک همسر خود مسیرهای بستر رودخانه کارآفرینی را می گشاید و می تازد.

خودتان را معرفی بفرمایید و از چگونگی ورود به عرصه دوخت و دوز و خیاطی بفرمایید؟

زکیه خانی هستم  از شهرستان فریمان روستای چهاربست، در حال حاضر 20 سال دارم و از حدود 2 سال پیش تصمیم به راه اندازی کارگاه خیاطی در روستا گرفتم. روستای چهاربست روستایی با امکانات بسیار کم و مردمی فقیر دارد و زنان روستا نیز پا به پای مردان برای درآوردن روزی حلال و کاهش فشار اقتصادی بر خانواده کارهای سخت و مردانه انجام میدهند.

زنان روستا در فصل های مختلف سال، در گرما و سرما صبح زود با مردان  به زمین های کشاورزی که در فاصله 30 کیلومتری از روستا قرار دارد، می روند و تا غروب مشغول به کار هستند و مجبورند فرزندان خود را در خانه تنها بگذارند که هم برای مادر و هم بچه ها سخت است.

اگر بخواهم از چگونگی ورود خودم به حوزه کارآفرینی بگویم، مهمترین عامل دیدن سختی های زنان روستا و تنها بودن فرزندان آنها بود.

چرا خیاطی را انتخاب کردید؟

خواهرم در زمینه خیاطی تجربه داشت و همین موجب شد تا این حرفه را برای کارآفرینی جهت بانوان روستای زندگی خود انتخاب کنم با مشورت خواهرم و همسرم تصمیم به راه اندازی کارگاه خیاطی در روستا گرفتیم و هدف از راه اندازی کارگاه خیاطی درآمدزایی و اشتغال برای بانوان سرپرست خانوار بود تا بتوانند علاوه بر مدیریت بر خانه و نگهداری فرزندان درآمد هم داشته باشند.

از مسیر پرفراز و نشیب دریافت مجوز و راه اندازی کارگاه بفرمایید؟

بعد از تصمیم گیری برای ایجاد کارگاه خیاطی به کمیته امداد فریمان مراجعه کردم و از آنها مدد خواستم که خوشبختانه همکاری بسیار خوبی  داشتند. برای گرفتن تسهیلات  به بانک معرفی کردند و در ابتدا در مدرسه روستا که بسیار کوچک بود با خرید تجهیزاتی فعالیت خود را شروع کردم.

حدود 6 ماه کارگاه خیاطی در مدرسه بود، سپس با زمینی که پدرشوهرم در اختیار ما قرار داد، کارگاه خیاطی ساختیم و تجهیزات خود را به آنجا منتقل کردیم و در حال حاضر 21 نفر در کارگاه مشغول کار هستند.

دریافت سفارش ها چگونه است؟ آیا مشکلی در بازار یابی ندارید؟

کمیته امداد فریمان در این زمینه بسیار کمک کننده بوده است ، هم در بحث سفارش و هم بازار ما را به نهادها و افراد مختلف معرفی کرده است و از این نظر هیچ مشکلی نداریم . فرد سفارش دهنده آموزش های لازم را ارائه می دهد و خیاط ها می دوزند و به محض تحویل سفارشات ، پول در حساب بانوان خیاط است که نقطه عطفی برای بانوان روستا جهت کار بیشتر است.

درآمد شما چگونه است؟ راضی کننده است؟

وقتی همه ذکر و فکر شما اشتغالزایی باشد، بیشتر از بحث درآمد برای خود به درآمد برای زیر مجموعه توجه داری. باید بگویم چون در مرحله توسعه کارگاه هستیم تمام درآمد خود و  حتی درآمد همسرم که شغلی آزاد دارد برای توسعه کارگاه و خرید تجهیزات هزینه می شود.

در ابتدای کار با 15 بانو کار را شروع کردیم و الان نیز متقاضی زیاد دارم که با توجه به کمبود تجهیزات و کوچک بودن کارگاه نمی توانیم تعداد نیروهای خود را افزایش دهیم و نیاز به کمک و حمایت داریم .

از افت و خیز های این مسیر بفرمایید؟

اگر چه راهی سخت را می پیمایم اما بیشتر شیرینی و زیبایی برایم دارد، اینکه می بینم بانوان روستایم نمی خواهند در سرمای زمستان فرزندان خود را رها کنند و در هوای سرد کار مردانه انجام دهند و با حضور در کارگاه که در نزدیکی منزل آنها است بدون رها کردن فرزندان، درآمدزایی کنند برایم بسیار لذت بخش است و همه اینها انگیزه ای می شود تا تلاش خود را چند برابر کنم.

انتهای پیام